-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:31940 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:17

از زمان خلقت انسان چه مقدار مي گذرد؟

سؤال جنابعالي را مي توان به سه قسمت تقسيم كرد :

1.از زمان خلقت حضرت آدم(ع) تا زمان هبوط (فرودش) به زمين

2. از زمان هبوط تا هم اكنون

3. عمر نوع انسان

1-از زمان خلقت تا زمان هبوط : از حضرت باقر(ع) منقول است كه فرمود : چون مشيت الهي تعلق گرفت به اينكه آدم را ايجاد نمايد، برداشت از طرف يمين يك غرفه آب گوارا و با خاك مخلوط ساخت و گِل خشك شد و از جانب چپ يك قبضه آب شور ناگوار برداشت و گِل ساخت، بعداً هر دو گِلها را مخلوط ساخت و از ممزوج طينتين آدم را آفريد. در حديث قدسي است كه : خَمْرَوتُ طينةُ آدم بيدي اربعين صباحاً(1) يعني گِل آدم را به دست قدرت خودم چهل صبح خمير ساختم (مالش دادم)

و في روايةِ رواها القُمي باسناده يقول( فخلق ا... آدم و بقي اربعين سنةً مصوّراً يعني و بعد از خلقت آدم در چهل روز، مدت چهل سال بدن آدم در بيابان بين مكه و صنعا يا در بياباني در پشت كوفه افتاده بود، (بدون روح)؛ و ملائكه كه به او عبور ميكردند به نظر تعجب مي نگريستند و مي گفتند : خديا تو او را از براي امر مهمي آفريده اي!

پس در قسمت اول از سؤال شما، حضرت آدم(ع) چهل سال و چهل روز بدون روح بود، اما اينكه بعد از دميده شدن روح در بدن او و رفتن و ماندگار شدن در بهشت الهي تا زمان هبوط چند سال مي گذرد، به روايتي درتفاسير و كتب روايي برخورد نكرديم، الا اينكه در اين مورد از علامه طباطباييره پرسيده اند : حضرت آدم(ع) چقدر در بهشت ماند؟ ج ـ بر اساس روايات ششساعت در بهشت بود.

2- از زمان هبوط تا هم اكنون : حضرت آدم بعد از اغواء شدن توسط شيطان و رانده شدن از بهشت الهي، به فرمان خداوند تبارك و تعالي به زمين هبوط كرد. صاحب تفسير الميزان مرحوم علامه طباطباييره در اين زمينه مي فرمايند : تاريخ يهود عمر نوع انساني را بيش از هفت هزار سال نمي داند واين مطلب بي وجه هم نيست، و اين همان عددي است كه امروز آمار جهاني راجع به تعداد نفوس بشري نشان مي دهند، و اين موضوع تأكيد مي كند كه عمر نوع انسان (حضرت آدم) همان است كه گفته شد يعني (هفتاد قرن)؛ و اين موافق بعضي روايات معصومين(ع) هم هست.

3- عمر نوع انسان : اين مطلب، هم در روايات اسلامي ديده مي شود، و هم از نظر علمي، ـ دانشمندان ژيولوژي (علم طبقات زمين) ـ ثابت شده كه انسان ميليونها سال قبل، در زمين وجود داشته است، چنانكه بقاياي فسيل شده اسكلت انسان كه در كاوشهاي زمين شناسي پيدا شده، بيانگر اين موضوع است.

ابوحمزة ثمالي مي گويد : امام سجاد(ع) فرمود : آيا گمان مي كني كه خداوند مخلوقاتي غير از شما را نيافريده است؟ آري سوگند به خدا، خداوند هزارهزار (يك ميليون) آدم، و هزار هزار (يك ميليون) عالم آفريده، به خدا سوگند تو آخرين نسل از اين عالم مي باشي.از قرائن و نشانه ها استفاده مي شود كه آدم، پدربزرگ نسل فعلي، كاملترين انسانها بوده، و در نتيجه اين نسل و اين عالَم كه ما در آن هستيم و تا قيامت امتداد دارد، نسبت به نسل ها و عالم هاي گذشته، برتري دارد، احتمال ميرود زماني نوع انسان در زمين پيدا شده و سپس رو به ازدياد گذارده و زندگي كرده است و بعد منقرض شده و باز پيدا شده و منقرض شده و همين طور ادواري بر او گذشته است تا نسل موجود كه آخرين دوره هاي او است.





















منابع و مآخذ :

1. مشارق الانوار بُرسي، طبق نقل بحار، ج57، ص336

* تفسير الميزان، ج4،ص238و239

* تفسير نمونه

* قصص يا داستانهاي شگفت انگيز قرآن مجيد، علي قاضي زاهدي گلپايگاني، ص10 و 13

* خلاصه حالات آدم ابوالبشر و پيام آوران اوالعزم، حاج سيد جعفر قدس مير حيدري، ص17و18

* قصه هاي قرآن،محمد محمدي اشتهاردي، ص42 و 4

در محضر علامه طباطبايي، محمد حسين رخشاد، ص80

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.